Εν όψει της ομιλίας μου σε λίγες ώρες (η πρώτη φορά που θα μιλήσω ζωντανά και διαδικτυακά, με αστρολογική θεματολογία), κινούμουν στον χώρο και επέτρεπα όποια σκέψη έρχεται να περάσει, χωρίς να της δίνω πολύ χώρο ν’ αναπτυχθεί σε συνειρμό και παραφιλολογία. Εκτός αν φαινόταν ωφέλιμη. Παρατηρούσα ότι όσο σφύριζα και έπαιρνα απαντήσεις από το lovebird, όσο τραγουδούσα και περνούσα κλωστή σε καρούλια, ήταν όμορφα και η ροή ευχάριστη.
Ξεχώρισα μια σκέψη που ξεπετάχτηκε: «Οκ, θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου»
Αυτή η συγκεκριμένη φάνηκε να μου σφίγγει το στομάχι. Δόξα τα θεία, μ’ έβγαλα μεμιάς από κει και κοίταξα μπροστά μου. Θα είμαι ο καλύτερος εαυτός μου;; Γιατί δηλαδή να μην είμαι ΑΠΛΩΣ ο εαυτός μου; Ντε και καλά βρε παιδί μου να με πιέσω να δώσω παραπάνω;;
Συνειδητοποίησα: Όσο όμορφο και «θετικιστικό» (προσοχή στον –ισμο που έβαλα, μου ταιριάζει εδώ) κι αν είναι να λέμε στον εαυτό μας ότι «θα γίνουμε η καλύτερη εκδοχή μας», πραγματικά καταλαβαίνουμε τι μας λέμε;?!
Σε κάποιους ανθρώπους ίσως λειτουργεί αυτό, οκ. Εγώ αισθάνομαι ό,τι ισχύει για μένα και στην αυτήν περίπτωση, μπορώ να σας πω ότι, με τη μια μπαίνω σε κατάσταση ανταγωνισμού με… τον εαυτό μου. Αυτό σημαίνει ότι εμφανίζεται και η κριτική.
Σκεφτείτε λοιπόν, ίσως κι άλλοι με το που λένε αυτή την φράση, «θα γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου», μέσα τους νιώθουν μια στενοχώρια, μια μελαγχολία (μέλαν + χολή, η μαύρη χολή). Ναι μεν φαίνεται ότι διευρύνουμε τα όρια και επιτρέπουμε να ονειρευτούμε διάφορα για μας, αλλά δε… δεν είναι πάντα έτσι. Μήπως μας περιορίζουμε, γιατί είναι σα να υποτιμάμε αυτό που είμαστε;
Το σημαντικό είναι να είμαστε ο εαυτός μας. Πώς θα γίνουμε καλύτεροι αν δεν εκτιμήσουμε αυτό που είμαστε στο τώρα; Αν μαθαίνουμε κι αγαπάμε τους εαυτούς μας στο τώρα, η κατανόηση, η αποδοχή, η ικανοποίηση θα επιτρέψει την όποια εξέλιξη και βελτίωση. Αντί για να μας κρατήσουμε από το χεράκι και να μας οδηγήσουμε κάπου, μας παίρνουμε αγκαλιά και πάμε εξολοκλήρου προς ό,τι είναι στην πορεία, προς την διεύρυνση.
Πάνω απ’ όλα είναι η αυθεντικότητα, όποια κι αν είναι αυτή, με όλα τα κομμάτια που περιέχει. (Αλλά ναι, είναι χρήσιμο να την δουλεύουμε, για να μας γνωρίσουμε και να μας αγαπάμε.)
Comments